Büyük bir gürültüyle sarsıldık. Yerin altı üstüne geldi sandık. Tüm ülke üzerimize yıkıldı, kıyamet mi kopuyor dedik. Sarsıntı o kadar büyüktü ki milletçe enkazın altında kaldık. Gözlerimiz, kulaklarımız, ağzımız kumlarla doldu, nefes alamaz olduk enkaz altında kalanlarla milletçe. Kimi bebek, kimi çocuk, kimi anne, kimi baba, kimi dede… hasılı millet olarak düştü tüm şehirler üzerimize. Acıları tarif edilemeyenini yaşadık Maraş depremleriyle.
Halbuki herkesin yarın için ne hayalleri vardı yatmadan önce. Çocuklar olarak okulların 2. döneme başlayacağı ilk günün heyecanı, arkadaş ve öğretmenlerimize kavuşmanın hayaliyle erkenden yatmış, işe gideceklerimiz de haftanın ilk iş günün hazırlığıyla uyumuştuk. Yaşlı, genç, çoluk, çocuk, kadın, erkek demeden yeni umutlarla yatmıştık sıcacık yataklarımıza. Ancak soğuk bir kış gecesinde, uykunun en yoğun olduğu gecenin bir yarısında kıyamet koptu sanki saat 04.17’de. Meğer kopan kıyamet değil de kıyametin habercisi depremmiş. Öyle bir sarsıntı ki bir bölge, bir ülke tümüyle enkazın altında kaldık. Bir yardım eli beklendik günlerce. Kimimize yetiştiler, kimimiz enkazın altında ölümü bekledik. Son nefeslerimizi koca koca binaların altında moloz yığınları üzerlerinde can verdik. Hayata tutunanlarımızın yaşayacakları, görecekleri günleri, alacakları nefesleri varmış diyerek sağ kalanlara ve yaşayan herkse ilahi mesaj verilmiş. Biz öldük bari siz ders alın….
Ülkenin geriye kalan kısmında yaşananlar gerçekten depremden de acı bir tablo serdi önümüze. Milletimizin çoğu depremle birlikte bedenleri enkazın altında kalmadıysa da ruhları ekran başında hepsi enkazın altında kaldı. Hayat emaresi olanlar için beton yığınları arasında alınan her sese, kurtulan her cana sevindik, mutluluk göz yaşları döktük. Milletçe kenetlendik. Yardım seferberliği başlattık. Maddi ve manevi olarak ilk günden yaraları sarmak için ellerimizi taşın altına koyduk. Deprem bölgesinde yaşanan hüzün, ruhsal çöküntü bütün yurt sathına yayıldı. Ne kadar büyük millet olduğumuzu bir kez daha koyduk ortaya. Büyü millet olmanın verdiği dayanışma refleksini dünyaya gösterirken; “biz bir ölür bin diriliriz” mesajını, bundan sonra atılacak adımlarla gösterilmelidir.
Hayatta her şey zıttı ile kaimdir. İyi varsa kötü de vardır. Güzel varsa çirkin de vardır. Doğru varsa yanlış vardır. Dost varsa düşman vardır. Batıl varsa karşısında sarsılmaz bir Hak vardır. Ülke olarak yaşadığımız acıların yanında şahit olduğumuz yanlışlar milletimizi kahretse de bunları olmamış sayamayız. Hata ve yanlışları söylememiz gerekiyor. Enkazlarda bir kişi de olsa zamanla yarışan hayat kurtarmak için gecesini gündüzüne katan kurtarma ekiplerinin yanında adi şerefsiz hırsızların olması canımızı çok yaktı. Vicdanımız kanadı milletçe. Deprem sahasında uyku nedir, soğuk nedir bilmeden çalışanların sesi masa başında bilgisayar karşısında “ülkeyi kurtarmaya” çalışanlar kadar çıkmadığına sahte kahramanların kasılmalarıyla sukutu hayale uğradık. Zihniyeti karanlık olan, dini afyon olarak görenlerin varisleri Allah lafzından her daim rahatsız oldu bu ülkede. Bugün de aynı zihniyetin türemişleri deprem bölgesinde enkazdan çıkarılan her can için Allah’a şükrü ifade etme adına Allahu ekber demeleri, felaketler için okunan saladan rahatsız olmaları kendi tarihsel süreçleri için kendilerine yakışan bir durum olsa da milletimizin gönül dünyasına ne kadar da uzak olduğunu bir kez daha gördük. Bu toprakların gerçek sahipleri bu topraklar için kader birliği yapmış, vatan, millet, din ve namus uğrunda fedai can etmiş Müslüman Türk Milletidir. Müslümanlık bu toprakların mayasıdır. Bu mayayı bozmak isteyenlere Allah’ın izniyle Türk Milleti fırsat vermeyecektir. Millet olarak yaramız derin, acımız büyük ancak inancımız ve kardeşliğimiz hepsinden daha büyüktür. Enkazın altında kalan cenaze evinde düğün yapanlara inat milletimiz bu enkazı en kısa sürede kaldırıp daha güçlü bir şekilde doğrulacaktır inşallah. Çünkü bu durumda bile gözü, kulağı, kalbi bizimle atan umudunu Türkiye’ye bağlayanlar var. Mazlumların duası bizimledir. Allah var gam yok. Allahu ekber, Allahu ekber, Allahu ekber…
Bu nasıl bir siyaset? Uzun zamandır Türkiye’de bozulan siyasetin dili milletçe yasta olduğumuz bir zamanda bile birlik, beraberlik görüntüsü veremiyor. Hâlâ buradan nasıl siyasi kazanç sağlarımın derdine düşülmüş olması çok acı. Seviyesiz, toplumun değerlerinden uzak ve toplumun beklentilerini karşılamayan siyaset ülke için deprem kadar büyük kayıptır. Türk Milleti bugün birlik ve beraberlik, sorumlulardan hesap sorulmasını, yanlışlardan ders çıkarılmasını, yarına umut vermesini bekliyor. Bunca acının yaşandığı ortamda Türk Milleti; bölen, kutuplaştıran, umutsuzlaştıran söz ve davranışlar görmek istemiyor. Deprem bölgemizin kaderidir lakin sakat yapılar yapmak, malzemeden çalmak, uygun olmayan araziye izin vermek, kaçak inşaatlara ve katlara ruhsat vermek kader değil suçu ortak olmaktır. Rabbim afetlerden ders alanlardan eylesin. Rabbim milletimizin yardımcısı olsun, milletimize güç, kuvvet, sabır versin.
okuyucu 1 Yıl Önce
Teşekkürler