Hafta sonu Trabzon’da Trabzonlu avukatların, gazetecilerin ve şike olayı ilk çıktığı dönemden beri bu olayın üzerine giden Foto maç gazetesi yazarı Turgay Demir, Zaman Gazetesi yazarı Erdal Hoş ve Taraf gazetesi yazarı Mehmet Baransu’nun katılımıyla bir panel düzenlendi.
Panelistlerin konuşmalarını dinlerken olayın arka planlarında neler olduğu, “Futbolun sadece futbol olmadığı” anladık; Bir buçuk yılda yapılanlara bakılınca gözümüzün önünde bu süreçte kimlerin kurtarıldığını, devleti yönetenlerinin söyledikleri lafları nasıl utmak zorunda kaldığını, özellikle de bizim seçtiğimiz vekillerin bizim gözümüze baka baka oy uğruna, akrabalık ve ekonomik çıkarları uğruna nasıl kanunları değiştirdiğini izledik.
"Adalet bu ülkede sadece parti isminden ibaret” olduğunu bu süreçte anladık. Bu adalet kelimesi bulunan partinin, şikecileri kurtarmak için üç ay önce çıkarılan bir kanunu üç ay sonra nasıl değiştirdiğini ve Cumhurbaşkanı’nın kanunu veto etmesine rağmen yeniden kanunu görüşmeye bu kadar iş güç arasında nasıl fırsat bulduğunu da bu süreçte gördük.
Yine bu dönemde mecliste grubu bulunan dört partinin hiçbir konuda anlaşamamalarına rağmen bu kanunu değiştirmek için bir araya nasıl geldiklerini de gördük.
Futbolun Ergenokon’una bu kadar yaklaşılan bir dönemde UEFA’ yı bile aldatmak için kırk takla atan yöneticileri, şike sürecinde ismi geçenlerin kurtulmak için bu ülkede kuralların ve kurulların nasıl bir gecede değiştiğine de şahit olduk.
Oysaki bu süreç iyi yönetilseydi bir kere suçlular cezalandırılıp, Ülke futbolu temizlenebilirdi. Artık önümüze yeni bir sayfa açabilirdik.
Biz ne yaptık. Şikede ismi geçen, kendi takımını borca boğan bir kişiyi TFF başkanlığına seçtik. Yine ne yaptık dört parti bir araya gelirken tepkimizi gösteremedik. Gözümüzün önünde suçlular kurtarılırken biz uyuduk.
“Mazlumlar ayağa kalkmadıkça zalimlerin diz çökmeyeceğini” biliyoruz. Bu sebeple bu konuda hala yapılacak bir şeyler varsa biran önce yapmalıyız. Birlikten kuvvet doğar anlayışı ile demokratik yoldan tepkilerimizi göstermeliyiz. Bu verilen tepkilere de tek yürek olarak destek vermeliyiz. Adalet yerini bulana kadar. Bu süreçte bize yapılanları asla unutmamalıyız. Vakti gelince Adaletin bu ülkede sadece bir parti ismi olduğunu ilgililere hatırlatmalıyız.
Bizler her yapılana sessiz kalmaya devam edersek daha çok canımız yanar. İsmet İnönü’nün dediği gibi “bu ülkede namuslular namussuzlar kadar cesaretli olmadıkça” bir yerlere varamayız. Hak verilmez alınır düsturu ile yapılan eylemlere hep beraber destek vermek temennisiyle.
Unutmayalım ki “haksızlığın karşısında susan dilsiz şeytandır”.
Saygılarımla