Yolun başındayız henüz belki ama yola girdik elhamdülillah.
Bu necip millet son iki yüzyılda gelgitlere maruz kaldı.
Başsız amaçsız bırakıldı.
Dünyada hükümdar olan bazı ideolojiler, rahmetten uzaklaşan insanların susayan gönüllerine çare diye zakkumlar ikram etti.
Bu ikramı kabul eden maceracı gönüllerle bu millet yıllarca kan solukladı.
Bu ideolojiler maalesef dünyada milyonlarca insanın amaçsızca ebediyete yuvarlanmasına sebep oldu, olmaktadır.
Ne acıdır ki, rahmetin bir kaynağı da diyebileceğimiz bizim coğrafyamızda da, bu ideolojiler etkisinde kalarak ebediyete amaçsızca yuvarlanan bizim de yığınla insanlarımız oldu.
Şimdilerde de bu ideolojilerin inim inim inlettiği milletlerin feryatlarını dünyanın çeşitli yerlerinde duymak mümkün.
İnleyen insan, ağlayan insan, hatta Müslüman.
Çaresiz aç, susuz, barksız bırakılmış.
Bu insanların ağırlıklı olarak Müslüman oldukları söyleniyor, neden?
Bunun müsebbibi kimdir?
Benim, evet benim, biziz.
Bize sorulur elbet bu bir gün.
Böyle bir rahmet pınarında dünyaya geldin de neden kardeşlerine yardıma koşmadın diye bir gün hesap soran olur elbet. Olur olur muhakkak olur.
Bir gün sorarlarsa ne cevap vereceğiz.
Seni hala bu ideolojı takımı yıkmaya uğraşıyor baksana!
Yıllardır kan diyor akıyor başucumuzda anlasana!
Sen bu coğrafyada birlik olup gönül inşaası yapamayasın diye bu şer odakları seni rahat bırakmıyor.
Hep hasta ol diye senin arızalı kalplerini gene senin arızalı kalplerinle vuruyor.
Bir yerde bir arıza varsa leş kargaları veya akbabalar oradadır.
Bu millet yıllardır hasta olan kimliğine şifa bulamadı, buldurulmadı.
Terör hasta olan bu milletin kargasıdır, akbabasıdır.
Hastalığı da yüreğindeki rahmet zenginliğinin yerini başka şeylerin almasıdır.
Yara kalp yarası, yürek yarasıdır, vicdan yarasıdır.
Millet olarak bu yaraya merhem olmanın yolu, rahmete gönülleri yeniden açmak, başka çarelere yönelmiş feryat figan inleyen, susayan yüreklere rahmet pınarlarından doya doya içirmektir.
Artık amaçsızca ebediyete gidenler olmasın diye dua dua yalvarmalı, Ümmet-i Muhammed’in derdi ile dertlenmeli, bir nebze olsun yüreklerin feryadına dua ile cevap verilmeye çalışılmalıdır.
Ramazanın son çeyreğini doya doya içimize çekmeye çalıştığımız, rahmet iklimlerinin sağanak olarak yağdığı bu günlerde, bu mefkurenin filizlendiği hissine kapıldım. Elhamdülillah.
İnsanlarının coşkulu bir şekilde oruç tuttuğu, vakit namazlarında mescide koşmaya çalışan, teravihlerin gümbür gümbür eda edildiği, sabah namazından önce mukabelelerde kalabalıkların oluştuğu bir toplumun kıvılcımlarını hissettim. Elhamdülillah.
Bu kalabalıklarda gençlerin çokluğu geleceğe bu umutla bakmamıza en büyük destek.
Yolun başındayız henüz belki ama yola girdik elhamdülillah.
Kadir gecesinin arandığı bugünlerin gecelerinde, yüreklerle bir edilip açılan avuçlarla, arşa bu mefkurenin işlenmesi, bu duanın kabaran gönüllerden yükselen birer seda olup, arşta millet olarak ortak sesimiz olması duasıyla…
Arz dua ile şekilleniyor.
Dualarımızın arzı hızaya getirecek donanıma ulaşması duasıyla…
Millet olarak o eski dua gücümüze ulaşmamız duasıyla…
Ramazan bayramımız milletimize ve dünyanın her köşesinde bu coşkuyu hisseden herkese mübarek olsun…
Saygılarımla…
YUSUF CEVAHİROĞLU (ŞAİR CEVO) 12 Yıl Önce
MUSTAFA BEY YAZTIKLARINIZ ÇOK DOĞRU VE ANLAM YÜKLÜ KONULAR. VE YAZTIKLARINIZI ÇOK BEĞENİYORUZ. YAZILARINIZIN DEVAMINI SİZDEN BEKLİYORUZ...