Tanım olarak, "ani zenginleşme kaynağına kavuşan bir ekonomide mevcut üretim faktörlerinin, diğer üretim alanlarından çekilip yeni kaynağa yönelmesi sonucunda toplam üretimin azalmasına” denir.
Bu deyim ilk kez 1977 yılında The Economist Dergisinde kullanıldı.
Hollanda 1959 yılında doğalgaz rezervleri bulununca Hollanda Florini hızla değerlendi.
Ülke ithalat cennetine dönüştü.
Büyük doğalgaz keşifleri sonucunda ülkenin refah seviyesiyle ithalat arttı,üretim sektörleri petrol ve doğalgaza dayalı sektörlere kaydı.Böylece çeşitlilik azaldı, doğalgaza bağlılık arttı.
Benzer durum Venezuela içinde geçerli.
Petrole dayalı bir ekonominin ardından petrol fiyatların düşmesiyle krize girdi .
Buradan ne gibi çıkarımlar yapmamız mümkün
Öncelikle ekonomide çeşitlilik çok önemli
Hızlı yükselmek her zaman sonuç olarak iyi yerlere bizi götürmeyebilir.
Norveç bu konuda doğru adımlar attı ve petrolden gelen parayı
doğru yatırımlara ve fonlara yönlendirdi.
Günümüzde çıkan ve çıkarılacak olan doğalgaz rezervleri için bu konunun önemini vurgulamak istedim.
Dünyanın en büyük doğalgaz rezervi Rusya’da ,hatta doğal kaynaklar olarak çok zenginler:Petrol,doğalgaz,kömür,altın,elmas rezervleri var.
Ancak dünya milli gelir sıralamasında ancak 11. olabiliyor.
Bu örneklerden şu çıkarım yapmamız gerekiyor.Doğal kaynak aramak,bulmak önemli ancak tek odak noktası değil.
Ekonomide çeşitlilik ,teknolojik ve katma değerli sanayi yatırımları, iyi ilişkiler,hukuksal reformlar gibi öncelikler sıralanabilir.
Unutmadan İran’ın durumu da benzer petrol ve doğalgaz rezervi konusunda dünya liginde üst sıradalar ancak milli gelir sıralaması,kalkınma ve refah seviyesinde oldukça gerideler.
İşte buradan bir çok çıkarım yapmak mümkün.
İşin maddi tarafını konuştuk manevi tarafı yok mu?
Var tabi…
Her zaman aynı arkadaşınızla görüşmeyin.
Her zaman aynı mekana oturmayın.
Her zaman aynı yolu güzergahı seçmeyin.
Elinizdekinin hepsini aynı sepete koymayın vs.
Bu tarz ufak farklılıklar size farklı pencereler açar.
Beyni monotonluktan kurtarır.
Saygılarımla.