Yapmadığımız ne kaldı şu devasa yeryüzüne?
Yaptıklarımızdan dolayı olabirir mi son yıllardaki patlayışı?
Ve dünya şimdi, insanoğlunun kendisine bu yaptıklarından ötürü volkanlarıyla, hortumlarıyla, selleriyle, kasırgalarıyla, depremleriyle karşılık veriyor.
Şimdilerde ise, Kovit-19 denilen illet, kanseri bile unuturup, kasıp kavuruyor dünyayı.
Arz-ı talan ettik, arş-ı kirlettik, denizlerimizi mahvettik.
Dünya'nın manyetik dengesini bozduk ve bu yüzden dünya'daki canlılar ve içinde yaşadıkları biyolojik ortamı, harbiden risk altına soktuk.
Bugün dünyayı sallayan o güç sahiplerinin taşlaşmış yürekleri insanlığı sürüklediği son noktadır.
Dünyanın konuşma dili tam da yukarıda yazdıklarımdır.
İnsanın insana yaptıkları yetmezmiş gibi, hayvanlara, bitkilere de yetti merhametsizliğimiz.
Gökyüzüne uzanan binalar, komşuluktan uzak.
Aç nerede ne yer, hasta ne durumda bihaber olmuşuz maalesef.
Yoksul ya da, hasta komşuya götürdüğümüz bir tas sıcak çorbanın üzerinde tüten, merhamet dumanıymış meğer.
Umutsuzluk bulutları üstümüzde dolaşsa da, şu yağmakta olan yağmurlar, dua edelim de yıkasın tüm bu kirliliği ve kurumuş yüreklerimize yağsın merhamet adına.
Ayser ÖZBAKIR